دستورالعمل های جدید برای نظارت بر بیماری برای محافظت بهتر از حیات وحش

دستورالعمل های جدید برای نظارت بر بیماری برای محافظت بهتر از حیات وحش منتشر شد.

اول اکتبر ۲۰۲۴

اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) و سازمان جهانی بهداشت حیوانات (WOAH) دستورالعمل‌های به روز شده‌ای را برای نظارت بر بیماری‌ها، پاتوژن‌ها و عوامل سمی در حیات وحش آزاد منتشر کرده‌اند. این دستورالعمل ها برای مقامات حیات وحش و کسانی که با حیات وحش کار می‌کنند طراحی شده است و چارچوبی را برای درک بهتر و کاهش خطرات مرتبط با بیماری‌های حیات وحش و تأثیر بالقوه آنها بر سلامت انسان‌ها ارائه می‌دهد.

انجام نظارت بر حیات وحش برای حفاظت از تنوع زیستی
بیش از 60 درصد از پاتوژن‌های انسانی انسان و دام هستند، به این معنی که می‌توانند از حیوانات به انسان انتقال (جهش) یابند. در حالی که نظارت بر حیوانات اهلی به طور گسترده انجام می‌شود، نظارت بر حیات وحش محدود است. فهرست قرمز IUCN از گونه‌های در معرض خطر بیماری را به عنوان یک تهدید مهم برای بقای گونه‌ها می‌شناسد. علاوه بر این، همپوشانی بین از دست دادن تنوع زیستی، تخریب اکوسیستم و بیماری‌های عفونی در حال ظهور، خطر انتقال بیماری را افزایش می‌دهد و نظارت جامع حیات وحش را حیاتی می‌کند. «برنامه اقدام مشترک سلامت» که توسط سازمان غذا و کشاورزی (FAO)، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، سازمان بهداشت جهانی (WHO) و WOAH تهیه شده است بر اهمیت حفاظت و احیای تنوع زیستی، جلوگیری از تخریب اکوسیستم، و حمایت از سلامت مردم، حیوانات، گیاهان و اکوسیستم‌ها تأکید دارد.

نظارت جامع: فراتر از جمع آوری نمونه
نظارت مؤثر فراتر از جمع‌آوری نمونه یا انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی است. این امر نیاز به برنامه ریزی متفکرانه و متعدانه دارد تا اطمینان حاصل شود که مزایای آن بیشتر از هزینه‌های آن است و همه مراحل به درستی تنظیم شده‌اند.

انواع مختلفی از نظارت وجود دارد که می‌تواند برای پاسخگویی به نیازهای مختلف اعمال شود.

این اقدامات نظارتی شامل اقدامات فعال (جمع آوری داده های سیستماتیک)، و اقدامات غیرفعال (گزارش موارد بیماری)، مبتنی بر رویداد (تشخیص سریع رویدادهای غیرعادی) و نگهبان (نظارت بر گونه های خاص) هستند.

رنجرها، شکارچیان، جوامع محلی و مردم بومی با توجه به توانایی منحصر به فردشان در تشخیص تغییرات در سلامت حیات وحش، نقش مهمی در این تلاش‌ها ایفا می‌کنند.

فقط پرسنل مجاز، آموزش دیده و واجد شرایط باید نمونه‌های بیولوژیکی را برای رعایت استانداردهای اخلاقی و مدیریت خطرات انتقال پاتوژن جمع آوری کنند. ارتباط موثر برای جلوگیری از اقدامات مضر بالقوه، مانند کشتار غیرضروری حیات وحش یا تخریب زیستگاه بر اساس ترس‌های بی‌اساس، حیاتی است. هماهنگی بین ذینفعان تضمین می‌کند که اقدامات مبتنی بر شواهد بوده و از آسیب زیست محیطی درازمدت جلوگیری می‌کند.

اجرای برنامه‌های مؤثر: از برنامه ریزی تا اقدام
این دستورالعمل – که برای اولین بار از سال 2015 به روز شده است – یک نقشه راه برای طراحی برنامه‌های نظارتی مؤثر، از جمله تعیین اهداف روشن، مشارکت ذینفعان مربوطه، انتخاب استراتژی‌های مناسب، و توسعه بودجه‌های مقرون به صرفه ارائه می‌دهد. پروتکل‌های ایمنی و ایمنی زیستی برای محافظت از انسان و حیوانات ضروری هستند، در حالی که رعایت اخلاقی و قانونی احترام به آداب و رسوم محلی، مجوزهای لازم و رفاه حیوانات را تضمین می‌کند.

برنامه‌های نظارتی باید با استراتژی‌های ملی و تعهدات بین المللی مطابقت داشته باشد و اعضای WOAH ملزم به گزارش در مورد بیماری‌های فهرست شده و نوظهور باشند. با ادغام نظارت در یک رویکرد گسترده‌تر One Health، می‌توانیم درک خود را از الگوهای اپیدمیولوژیک بهبود بخشیم و اقدامات پیشگیرانه‌ای برای محافظت از آینده مشترک خود انجام دهیم.

«دستورالعمل‌های عمومی برای نظارت بر بیماری‌ها، پاتوژن‌ها و عوامل سمی در حیات وحش آزاد» دانش و ابزارهای مورد نیاز برای هدایت چشم‌انداز پیچیده نظارت بر بیماری‌های حیات وحش را فراهم می‌کند.

منبع: سایت WOAH

https://www.woah.org/en/new-guidelines-for-disease-surveillance-released-to-better-protect-wildlife/